ALBERT CAMUS, 1913’te Ce­za­yir’de dünya­ya gel­di. Ce­za­yir Üni­ver­site­si’nde sürdürdüğü fel­se­fe öğre­ni­mi­ni sağlık ne­den­le­riy­le yarıda bıraktı. 1938’de Pa­ris’e git­ti, ilk yapıtları Tersi ve Yüzü ve Düğün bu dönem­de yayımlandı. Ede­bi­yat dünyasına asıl gi­ri­şi­ni, 1942’de ya­yımla­nan Yabancı adlı ro­manı ve Sisifos Söyleni adlı fel­se­fi de­ne­me­si be­lir­le­di. Birbi­ri­ni ta­mam­la­yan bu iki yapıtta, va­ro­luş­çu iz­ler taşıyan “saç­ma” felse­fe­si­ni ge­liş­tir­di. Başkaldıran İnsan, Yaz, Sürgün ve Krallık isim­li eserleriyle hem ede­bi­yat hem de düşünce alan­larında yet­kin­li­ği­ni kanıtladı. Mutlu Ölüm ve İlk Adam adlı ro­man­ları ölümünden son­ra yayımlandı. 1957’de No­bel Ede­bi­yat Ödülü’ne de­ğer görülen ve bugün 20. yüzyıl ede­bi­yat ve düşünce dünyasının en önem­li ad­la­rın­dan bi­ri ka­bul edi­len Al­bert Ca­mus, 1960’ta bir trafik ka­zasında öldü.