Camus’nün 1938’de tamamladığı halde ancak ölümünden sonra 1970’te yayımlanabilen Mutlu Ölüm, Yabancı’nın temellerinin atıldığı metin olarak görülür. Yazarın çocukluğunun geçtiği Belcourt’daki yoksul mahalleden, Orta Avrupa’ya yaptığı yolculuklardan, sanatoryumda kaldığı günlerden, Cezayir’deki anılarından beslenen samimi bir otoportre.
“Mutlu Ölüm, Yabancı’nın apansız, sanatsal ve felsefi olgunluğunun bir göstergesidir – ve her yönüyle kavranan kargaşaya dair nadir, sakınmasız bir bakış sunar.”
Kirkus Reviews
Camus’nün 1938’de tamamladığı halde ancak ölümünden sonra 1970’te yayımlanabilen Mutlu Ölüm, Yabancı’nın temellerinin atıldığı metin olarak görülür. Yazarın çocukluğunun geçtiği Belcourt’daki yoksul mahalleden, Orta Avrupa’ya yaptığı yolculuklardan, sanatoryumda kaldığı günlerden, Cezayir’deki anılarından beslenen samimi bir otoportre.
“Mutlu Ölüm, Yabancı’nın apansız, sanatsal ve felsefi olgunluğunun bir göstergesidir – ve her yönüyle kavranan kargaşaya dair nadir, sakınmasız bir bakış sunar.”
Kirkus Reviews
Favorilere Eklendi
Favorilerime Git
Değerlendirmeler
"Camus'nün istediği özgürlük, eşitlik ve kardeşlik gibi şeyler yeni değillerdi. Ancak o bunu ifade etmenin yeni bir yolunu buldu."
—The New Yorker"Camus'nün hükmetmeyi öğrendiği çalkantıya ender, aracısız bir bakış."
—Kirkus Reviews"Varoluşçuluğun en dokunaklı seslerinden biri."
—The Times"Dönemindeki hiçbir Avrupalı yazar hayal gücünü muhtemelen onun kadar derinden etkilememiştir."
—Conor Cruise O'Brien