“İki yanı ağaçlıklı bir yolda yürümeye başlar gibi başladım yazmaya; hepsi çıkmaz bir sokağın insanın yüzüne çarpan imkânsızlığında aniden eksik ve yarım kaldı. Bir kere durunca yeniden başlamak zulü
Yolun sonunda her zaman ışık olmak zorunda değil. Bazen yol başladığı yere döner. Şimdi bunu tekrar anlatmanın bir anlamı yok, çünkü daha önce birkaç kez anlatıldı.
Son bölümü eksik bir kutsal kitap