Saatin içindeki kum taneleri gibi parmaklarının arasından akıp giderken hayat, hikâyeleriyle birbirini tamamlayan iki âşık, belirsizlik içinde sevgilerini var ediyor. Ama bazen kum saati sadece akmıy
“İnsan gençliğini aşka vermezse, gençlik ne işe yarar?”“Ama kaybeden sonunda siz olmuşsunuz.”“Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?”“Ama bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz.”“İyi ya...
Ve hayat belki de şu anda birilerine yeni, hiç tecrübe edilmemiş ve nasıl bir neticeye varacağı kestirilemeyen yeni cilveler hazırlıyor. Bunu düşünmek bile hayat denen maceranın hakikaten macera oldu