Yeni evindeki ilk kışıydı Gün Bey’in. Kaldırım taşına bakan penceresinin önünden geçen ayakkabıların hikâyeleriyle doluydu günleri. Bir sabah karla kaplandı penceresi. Dışarıdaki kahkahalar ve kartop
Küçük kırmızı düğme mutluydu.Örgülü saçlı kızın en sevdiği paltosuna dikilmişti.Dileği, paltoyla birlikte kışlıkların arasına karışmadan önce dostunun yüzünü bir kez olsun görebilmekti.Ama korkuyordu
Yaşlı vagon eskimiş, yıpranmış ve yalnızlığa terk edilmişti. Demiryolunun hemen kenarına çekmişlerdi onu. Artık raylarda değil, moloz taşların ve yabani otların üzerinde sürdürüyordu yaşamını. İstasy