John Dewey
JOHN DEWEY, Amerikalı filozof, toplum bilimci ve eğitimci. 20 Ekim 1859’da
Burlington, Vermont’ta dünyaya geldi. Dewey Vermont Üniversitesi’nde
felsefe öğrencisiyken evrim teorisiyle ilk kez tanıştı. Doğal seçilim teorisi
John Dewey’in düşünceleri üzerinde ömür boyu sürecek bir etki yaratmıştır. 1879’da mezun olduktan sonra liselerde iki yıl öğretmenlik yapmasının
ardından John Hopkins Üniversitesi’ne kaydoldu. Dewey, 1884’te doktorasını aldıktan sonra Michigan Üniversitesi’nde öğretim üyeliğini kabul etti
ve 1888’de Minnesota Üniversitesi’nde geçirdiği bir yıl hariç on yıl boyunca
bu görevi sürdürdü. 1894 yılında Chicago Üniversitesi’ne geçti. Chicago’daki bu yıllar boyunca Dewey’in erken dönem idealizmi, yerini o dönemde gelişmekte olan Amerikan pragmatizm düşünce okuluyla uyumlu,
ampirik olarak esinlenmiş bir bilgi teorisine bıraktı. Bu bakış açısı değişikliği, 1903’te Dewey’in Chicago’daki meslektaşları ve öğrencileri tarafından
“Studies in Logical Theory” olarak yayımlanan bir dizi makalede somutlaştı. Dewey deneysel okulunu da burada kurup yönetmiştir. “Dewey Okulu”
olarak adlandırılan bu okulda, geliştirmekte olduğu pedagojiyi doğrudan
uygulama fırsatı buldu. Burada edindiği deneyim ona ilk büyük pedagojik
çalışması olan The School and Society’nin [Okul ve Toplum (1899)] çerçevesini verdi. 1904’te Columbia Üniversitesi’nin felsefe bölümüne geçti. Bu
dönemde bilgi teorisi ve metafizik üzerine çok sayıda makale yazdı. Eğitim
teorisine olan ilgisi bu dönemde de devam etti ve Columbia’daki Teachers
College’da yaptığı çalışmalarla daha da ilerledi. Bu deneyim, bilgi teorisinin
pedagojiye bir uygulaması olan How We Think [Nasıl Düşünürüz? (1910 ve
1933)] ve muhtemelen pedagoji alanındaki en önemli çalışması olan Democ-
racy and Education [Eğitim ve Demokrasi (1916)] kitaplarını yayımlamasına
da yol açmıştır. Columbia Üniversitesi’nde geçirdiği yıllar boyunca
Dewey’in ünü yalnızca önde gelen bir filozof ve eğitim teorisyeni olarak
değil, aynı zamanda bir kamuoyu lideri ve çağdaş meseleler üzerine önemli
bir yorumcu olarak da arttı. Önemli eserlerinin çoğunu bu dönemde üretti:
Reconstruction in Philosophy [Felsefenin Yeniden İnşası (1920)], Human Nature and Conduct [İnsan Doğası ve Davranışı (1922)], Kamu ve Sorunları (1927),
The Quest for Certainty [Kesinlik Arayışı (1929)].