Anatole France, 1844’te Paris’te doğdu. Bir kitapçının oğluydu; yaşamının büyük bölümünü kitaplar arasında geçirdi. Okulda da sağlam bir hümanist kültürle yetişti ve yaşamını edebiyata adamaya karar verdi. Kuşkuculuğu da daha ilk öykülerinde ortaya çıktı. Çalkantılı bir özel yaşamı vardı. 1888’de tanıştığı Madam Arman de Caillavet ile ilişkisi iki romanına esin kaynağı oldu: Mısır’da geçen ve azizelik mertebesine erişen bir kibar fahişeyi konu alan Thaïs ve o dönemin Floransası’nda geçen Kırmızı Zambak adlı aşk öyküsü. 1897-1901 arasında Çağdaş Tarih başlığıyla yayınlanan dört kitabıyla birlikte, France’ın yapıtlarında önem­li bir değişiklik görülmeye başladı. Mösyö Bergeret Paris’te adlı dördüncü kitap, Dreyfus’ü tam anlamıyla desteklemeye karar veren France’ın kendi öyküsüydü. 1896’da Fransız Aka­de­mi­si’ne seçildi; 1921’de Nobel Edebiyat Ödü­lü’nü aldı. 1924’te Saint-Cyr-sur-Loire’da öldü.